تلسکوپ نقشه‌برداری VLT (VST) با ثبت این تصویر عمیق از خوشهٔ کهکشانی کوره کهکشان‌های پرشماری را آشکار کرده است که یکی از جذاب‌ترین‌شان کهکشان عدسی‌مانند NGC 1316 است. کهکشانی که تاریخی پرآشوب را گذرانده است.
NGC 1316 را می‌توان جذاب‌ترین عضو خوشهٔ کهکشانی کوره دانست. این کهکشان بر اثر ادغام چند کهکشان کوچک‌تر شکل گرفته است و دورانی پرتلاطم را پشت سر گذاشته است. تاثیرات گرانشی هر کدام از این کهکشان‌ها موجب تغییراتی در شکل کهکشان شده‌اند و در نهایت ساختار عدسی‌گون NGC 1316 را ایجاد کرده‌اند.
ادغام کهکشان‌ها در زمان تشکیل NGC 1316 میزان زیادی گاز را وارد این مجموعه کرد. بر اثر این اتفاق سیاهچالهٔ مرکزی و ابرپرجرم NGC 1316 به شدت رشد کرد و به هیولایی با جرم حدود ۱۵۰ میلیون برابر جرم خورشید تبدیل شد. سیاهچالهٔ براپرجرم NGC 1316 با جذب مواد پیرامون خود جت‌های بسیار قدرتمندی از ذرات پرانرژی تولید می‌کند که منجر به تابش شدید این کهکشان در طول موج رادیویی می‌شود. NGC 1316 چهارمین منبع پرنور امواج رادویی در آسمان است.
اخترشناسان تا کنون موفق به کشف چهار ابرنواختر نوع اول در این کهکشان شده‌اند. ابرنواخترهای نوع اول از مهم‌ترین رخدادهای اخترفیزیکی هستند. از آن جا که روشنایی حقیقی ابرنواخترهای نوع اول به‌طور دقیق مشخص است با رصد آن‌ها می‌توان به فاصلهٔ کهکشان میزبان پی برد. کشف انرژی تاریک و شتاب افزایندهٔ انبساط عالم نیز با رصد ابرنواخترهای نوع اول ممکن شد.
تلسکوپ VST رصدخانهٔ جنوبی اروپا (ESO) در حال انجام پروژه‌ای به نام نقشه‌برداری عمیق کوره است که این تصویر نیز بخشی از این پروژه است. VSTبا کمک دوربین ۲۵۶ مگاپیکسلی خود که OmegaCAM نام دارد، می‌تواند تصاویری عمیق و با میدان دید گسترده به ثبت برساند. در مرحلهٔ بعد تلسکوپ‌هایی مانند تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) با نگاهی دقیق‌تر به کاوش جزییات تصاویر VST می‌پردازند.
تصویر بالا روزولوشنی معادل ۲/۳ گیگاپیکسل دارد و یکی از بزرگ‌ترین تصاویر رصدخانهٔ جنوبی اروپا است. فایل اصلی این عکس را می‌توانید از این جا دانلود کنید.