نخستین مقصد کاوشگر افقهای نو؛ زیر ذرهبین زمین
امسال، برای منجمان و کاوشگران آسمان، سال پلوتو بود؛ سیارهٔ کوتولهٔ دورافتادهای که تا همین دو ماه پیش اطلاعات چندانی از آن نداشتیم. حتی تلسکوپ هابل تصویر چندان شفافی از سطح این سیارهٔ گوشهگیر و قمر رازآلودش به ما نداده بود. اما حالا، با رسیدن کاوشگر ناسا به این سیاره، میتوانیم کتاب پلوتو را از نو بنویسیم.
این فضاپیما به نامی درخور مأموریت پُرچالش خود نامیده شد: «افقهای نو». کاوشگری که بیش از دوازده سال برنامهریزی و طراحی و ساخت را پشت سر گذاشته بود، در ژانویه/دی سال ۲۰۰۶/۱۳۸۵ سوار بر قدرتمندترین موشک آمریکا در آن زمان، یعنی اطلس ۵، رهسپار اکتشاف سیارههای دوردست منظومهٔ شمسی شد. افقهای نو در طول سفری نُهساله، به سریعترین ساخته دست بشر تبدیل شد و توانست محدودهٔ قلمروِ کاوش انسان را تا اجرام کمربند کایپر گسترش بدهد.
آیدین محمدی