اخترشناسان در جست‌وجوی سیاره‌های بی‌خانمان (سیاراتی که به دور هیچ ستاره‌ای نمی‌گردند) و کوتوله‌های قهوه‌ای (ستاره‌های نارسی که جرم‌شان برای تولید انرژی کافی نبوده) با تلسکوپ فضایی هابل نگاهی دوباره به سحابی جبار انداختند.
در جریان این رصد که منجر به ثبت تصویر موزاییکی بالا شد، یکی از معماهای چندین ساله‌ی علم نجوم نیز به‌طور ناخواسته حل شد!
در دهه‌های گذشته اخترشناسان دو ستاره را در سحابی جبار مشاهده کردند که با سرعت زیادی در حال دور شدن از یک‌دیگر بودند. خاستگاه این دو ستاره اما نامعلوم بود. تحقیقات تکمیلی و پی‌گیری ردپای این ستاره‌ها در گذشته نشان داد که این دو حدود ۵۴۰ سال پیش در نزدیکی هم بوده‌اند. این مسئله بیان‌گر این بود که احتمالا این دو ستاره اعضای یک سامانه‌ی ستاره‌ای چندتایی بوده‌اند که اکنون از بین رفته است.
اما محاسبات نشان می‌داد این سامانه‌ی ستاره‌ای حداقل یک عضو دیگر داشته است.
بالاخره و در تصاویر جدید هابل از سحابی جبار سومین و آخرین عضو این سامانه‌ی ستاره‌ای نیز کشف شد. اخترشناسان با دنبال کردن مسیر یکی از ستاره‌هایی که در رصدهای اخیر هابل مشاهده شده بود فهمیدند که این ستاره هم ۵۴۰ سال قبل در همان جایی بوده که دو عضو پیشتر شناخته‌شده‌ی این سامانه‌ی ستاره‌ای قرار داشتند. این ستاره با سرعتی در حدود ۲۰۰ هزار کیلومتر بر ساعت، که نسبت به دیگر ستاره‌های سحابی جبار بسیار بیشتر است، حرکت می‌کند که همین مسئله باعث جلب توجه دانشمندان به آن شد.
دلیل از بین رفتن این سامانه‌ی ستاره‌ای برهم‌کنش‌های گرانشی بین ستاره‌های این سامانه بوده است. اتفاقی که چندان نادر نیست و پیشتر نیز در سامانه‌های چندتایی مشاهده شده بود.