در هفت ماموریت آپولو ناسا به مقصد ماه دوازده فضانورد بر سطح ماه قدم گذاشتند و شش نفر دیگر نیز از مدار ماه نظاره‌گر تنها قمر سیاره‌ی زمین بودند. هر چند که در ماموریت آپولو ۱۳ فضانوردان به دلیل مشکلات جدی در میانه‌ی راه مجبور به بازگشت به زمین شدند و در این ماموریت فرود بر سطح ماه انجام نشد. در این مقاله سرگذشت و جایگاه کنونی فضانوردان آپولو را مرور می‌کنیم.
بخش اول این مقاله را می‌توانید در این جا مطالعه کنید.
آپولو ۱۴
آلن شپرد فرمانده ماموریت آپولو ۱۴ بود. او اولین فضانورد آمریکایی بود و در برنامه‌ی مرکوری (Mercury) ناسا در سال ۱۹۶۱ به فضا رفت و آپولو ۱۴ دومین سفر فضایی او محسوب می‌شد. او پس از سفر به ماه رییس دفتر فضانوردی ناسا شد. شپرد در زمان حضورش در ماه با ضربه زدن به دو توپ گلف و تماشای حرکت آن‌ها در شرایط گرانش کم ماه صحنه‌ای به‌یادماندنی را خلق کرد. او که پیش از پیوستن به ناسا یکی از افسران ارشد نیروی دریایی ایالات متحده بود در سال ۱۹۷۴ از ناسا جدا شد. او پس از آن کتابی درباره‌ی تجربه‌هایش در زمینه‌ی فضانوردی نوشت و با چند شرکت مختلف نیز همکاری کرد. او با بنیاد Mercury Seven که در زمینه‌ی اعطای کمک‌هزینه به پژوهش‌های علمی فعالیت داشت نیز همکاری کرد. آلن شپرد در سال ۱۹۹۸ بر اثر سرطان خون درگذشت.
ادگار میشل از دیگر فضانوردان آپولو ۱۴ بود که در این ماموریت اولین سفر فضایی خود را تجربه کرد. او که کاپیتان نیروی دریایی آمریکا بود در سال ۱۹۷۲ از ناسا و نیروی دریایی بازنشسته شد و موسسه‌ای علمی را تاسیس کرد که هدف آن مطالعه بر مفهوم علمی آگاهی بود. او چند کتاب نیز درباره‌ی تجارب عرفانی و کاوش‌های روانی نوشت. میشل در سال ۲۰۱۶ از دنیا رفت.
استوارت روزا سومین فضانورد حاضر در ماموریت آپولو ۱۴ بود. این ماموریت اولین و آخرین سفر فضایی او بود. او در زمان حضور شپرد و میشل در سطح ماه در مدار این کره باقی ماند. روزا پیش از پیوستن به ناسا در سال ۱۹۶۶ در نیروی هوایی ایالات متحده مشغول به کار بود. اما با پایان ماموریت‌های آپولو در ناسا باقی ماند و در پروژه‌ی شاتل‌های فضایی مشارکت کرد. او در سال ۱۹۷۶ از ناسا بازنشته شد و پس از آن به کار در شرکت‌های تجاری مشغول شد. استوارت روزا در سال ۱۹۹۴ از دنیا رفت.
آپولو ۱۵
دیوید اسکات فرمانده‌ی پنجمین ماموریت سرنشین‌دار به سمت ماه بود. او در کنار جیمز اروین، دیگر فضانورد این ماموریت، اولین انسان‌هایی بودند که رانندگی در سطح ماه را تجربه کردند. اسکات فضانوردی کارکشته بود و پیش از این و در سال ۱۹۶۶ همراه با نیل آرمسترانگ در ماموریت جمینی ۸ حضور داشت. او در سال ۱۹۶۹ در ماموریت آپولو ۹ نیز حضور داشت و تا مدار ماه رفت. او در مجموع فعالیت‌هایش در ناسا نزدیک به ۵۴۷ ساعت را در فضا گذراند. اسکات مدیریت مرکز پژوهشی پرواز درایدن ناسا را نیز بر عهده داشت.
جیمز اروین یکی از دیگر فضانوردان آپولو ۱۵ بود و این فضانورد تنها سفر فضایی خود را در این ماموریت تجربه کرد. او همراه با دیوید اسکات بیش از ۷۷ کیلوگرم از سنگ‌های خاک را جمع‌آوری کرد تا برای تحقیقات بیشتر به زمین منتقل شوند. اروین نیز در نیروی هوایی آمریکا مشغول به کار بود و در سال ۱۹۶۶ به ناسا پیوست. او پس از ماموریت آپولو ۱۵ و در سال ۱۹۷۲ از ناسا کناره‌گیری کرد و پس از آن به فعالیت‌های مذهبی روی آورد. اروین در سال ۱۹۹۱ بر اثر حمله‌ی قلبی درگذشت.
Credit: NASA/David R. Scott
آلفرد وُردِن سومین فضانورد حاضر در ماموریت آپولو ۱۵ بود. ناسا او را در سال ۱۹۶۶ به عنوان یک فضانورد استخدام کرد. او در زمان حضور اروین و اسکات در ماه در مدارگرد باقی ماند. او پس از ماموریت آپولو فعالیت‌های علمی خود را در مرکز پژوهشی ایمز ناسا ادامه داد و در نهایت در سال ۱۹۷۵ از ناسا بازنشسته شد. آلفرد وردن پس از بازنشستگی از ناسا در شرکت‌هایی در زمینه‌ی هوافضا مشغول به کار شد.